Sinds het knie-gedoe van Izzy ben ik weinig in het bos geweest. Officieel moet ze nog een week aan de riem,  hoewel ze op veilige stukken van mij even los mag (en als de hazen ergens anders hun feestje hebben). Kan ze wat graven en in het water. Vooral nu het warm is, is dat fijn en bovendien een uitstekende therapie voor haar poot.
Vorige week (in mijn lanterfant-week) heb ik heerlijk een paar uur rondgescharreld in het bos. Het was koud maar zonnig, waardoor de kleuren overweldigend mooi waren.
Ik voel me altijd wat claustrofobisch in het bos, zeker als het naaldbomen betreft. Het was echter prachtig om dat frisse groen te zien aan de uiteinden van de takken.
Ik was benieuwd hoe het zou zijn met het mos.
Wat een kleurenfeest!
Van bovenaf gezien:
en zijwaarts (heerlijk liggend en de geur van de aarde opsnuivend):
De bloemknoppen van het sterrenmos:
Die kou heb ik overigens liever dan deze hitte, dat dan weer wel.