Maandelijks Archief: augustus 2012

Het is weer spinnentijd

31 vrijdag aug 2012

Posted by in Fotografie, Natuurdagboek

≈ 6 reacties

Tags

,

Mijn slaapritme is niet meer wat het was: zo tegen elf uur ga ik naar bed om ’s nachts wakker te worden rond drie uur/half vier. Dan is het met het echte slapen gedaan en ga ik over op dommelstand. Om die laatste uren tot zes uur (opstaan) door te komen, luister ik graag naar een praatprogramma op de radio. ’s Nachts hoef ik geen muziek, maar die stemmen zacht op de achtergrond vind ik meestal wel plezierig. Zo luisterde ik afgelopen nacht -ik had teveel in mijn hoofd dat op een rijtje gezet moest worden zodat van slapen weinig kwam- naar de Nachtzuster waarin ik ineens met gespitste oren rechtop in bed zat. Het ging over spinnen! Met name over de manier hoe zo´n eerste draad van het web ergens terechtkomt.
Nu ben ik ook niet zo’n liefhebber van grote spinnen die tegen de muur oplopen of door de kamer wandelen, maar ik heb wel veel respect voor dat dier en no way dat ik ze doodmaak. Ze doen erg nuttig werk. Als je zo’n bezig spinnetje-aan-het-werk goed bekijkt, ontdek je dat zo’n web op een uitermate fascinerende manier wordt geweven.
De vraag die vorige week in me opkwam bij het bekijken van zo’n bezig spinnetje: hoe komt nou die ene draad daar waar nog helemaal niks hangt? Dat web moet toch ergens beginnen? Het komt toch niet uit de lucht vallen? Nou, eigenlijk bijna wel.
Een spin heeft nl. meerdere tepels waaruit zijdedraden van verschillende sterkte opgeslagen zijn. Om het begin van het web te maken wordt een tepel geopend en een draad zijde naar buiten geworpen om gevangen te worden door de wind. Zo wordt een startpunt gemaakt voor het web. Uitermate ingenieus.
Afgelopen week heb ik vol verwondering en ademloos staan kijken hoe een plukje zijde wordt meegenomen en wordt vastgeplakt aan het web. Ga maar eens goed kijken als er weer zo’n eng beest bezig is…

Advertenties

Het portret van Nina

30 donderdag aug 2012

Posted by in Persoonlijk

≈ 4 reacties

Tags

,

Ik had van iemand nog iets tegoed. En iets tegoed hebben is fijn. Ik wist al precies wat ik ermee wilde en welke bestemming het zou gaan krijgen. Gelukkig heeft dat tegoed inwisselen nog een hele poos mogen wachten. Want dit was niet zomaar iets: de ‘inhoud’ van mijn tegoed moest gaan naar het baasje van Nina. Ons o zo lief en dapper hondenvriendinnetje is er inmiddels al zeven weken niet meer. Ze wordt heel erg gemist… Bovendien gaat het met ‘onze’ Teun -het ‘hondenzusje’ van Nina- slecht vanwege hartproblemen. Ook voor Teun beginnen duidelijk de dagen te tellen… het is zo heel verdrietig allemaal.
Teuntje: ienemienie maar groots in d’r koppie, pitbull in een klein lijf, uniek, stoer, eigenwijs, prinses op de erwt en minstens o zo dapper!
Ze kan -net als wijlen Michael Jackson- de Moonwalk doen oftewel ‘moonen’ 🙂

Mijn ‘tegoed-bon’ had ik niet beter kunnen besteden (dat wist ik eigenlijk al wel).
Haar baasje is er heel blij mee.
Jacky Holsheimer heeft haar Nina schitterend op papier gezet… zo helemaal Nina…
Dag lief meisje…

(met oprecht heel veel dank en een dikke zoen aan Jacky!
en als je even doorscrolt onder het item ‘Aquarellen’, kom je ook Izzy en Juda tegen…)

Izzy

30 donderdag aug 2012

Posted by in Mijn honden, Persoonlijk

≈ 8 reacties

Een hele lieve en kundige dierenarts heeft met een oogspecialist naar Izzy’s glaucoom-oog gekeken. De uitkomst is een lensluxatie (loslating van de lens). Het beste zou zijn om haar oog te verwijderen, dan heeft ze geen pijn meer aan dat oog. Helaas is de kans vrij groot dat ook haar andere oog aangedaan wordt door glaucoom, we gaan daarom ook dat oog preventief druppelen. Het goede nieuws is dat het geen kanker is.
Gelukkig heb ik nog wat tijd om te beslissen, maar vandaag heb ik even niet zo’n blije dag….

Leonard Cohen – Different sides

28 dinsdag aug 2012

Posted by in Muziek, Persoonlijk

≈ 2 reacties

Tags

We find ourselves on different sides
Of a line nobody drew
Though it all may be one in the higher eye
Down here where we live it is two

I to my side call the meek and the mild
You to your side call the Word
By virtue of suffering I claim to have won
You claim to have never been heard

Both of us say there are laws to obey
Yeah, but frankly I don’t like your tone
You want to change the way I make love
I want to leave it alone

The pull of the moon, the thrust of the sun
Thus the ocean is crossed
The waters are blessed while a shadowy guest
Kindles a light for the lost

Both of us say there are laws to obey
But frankly I don’t like your tone
You want to change the way I make love
I want to leave it alone

Down in the valley the famine goes on
The famine up on the hill
I say that you shouldn’t, you couldn’t, you can’t
You say that you must and you will

You want to live where the suffering is
I want to get out of town
Come on, baby, give me a kiss
Stop writing everything down

Both of us say there are laws to obey
Yeah, but frankly I don’t like your tone
You want to change the way I make love
I want to leave it alone

Both of us say there are laws to obey
Yeah, but frankly I don’t like your tone
You want to change the way I make love
I want to leave it alone…

Kleur

27 maandag aug 2012

Posted by in Fotografie, Natuurdagboek

≈ 6 reacties

Tags

Jawel… Juda en Izzy zijn weer thuis en het is fijn om ze weer om me heen te hebben. Helaas is bij Izzy haar glaucoom-oog terug; ze heeft pijn en dat is erg naar. Gelukkig kon ik vanmiddag bij de dierenarts terecht en doet de medicatie snel wat ze moet gaan doen!

Ik was best vroeg op stap en kwam langs een prachtig stukje natuurgebied/bos waar de heide tegen de achtergrond van een streep bloeiend mos in het licht prachtig en diep van kleur was. Een mooie gelegenheid om wat te experimenteren met belichting en onscherpte (out of focus). Want daar hou ik van: soms gaat het meer om de kleur dan om de vorm:

Herfstig

26 zondag aug 2012

Posted by in Fotografie, Natuurdagboek

≈ 7 reacties

Het heeft ook zo z’n voordelen hoor, een poosje zonder honden 😉
Ik sta niet op tijd en kan zo lang ik wil struinen.
Wat ik vanmiddag dan ook uitgebreid heb gedaan.
Het hemelwater kwam af en toe met bakken uit de lucht, maar dat kon de pret niet drukken!

Het begon werkelijk te stortregenen…. ik ben die majestueuze oude boom op de oude begraafplaats waar ik heerlijk een poos onder heb gezeten dankbaar voor zijn bescherming. Het was niet eens zo’n gek plekje…Dat de herfst met rasse schreden haar intrede doet is duidelijk. De kleuren worden zoveel zachter. Daar hou ik van…En altijd word ik weer geraakt door die prachtige verweerde, serene en verstilde beelden.