Het heeft ook zo z’n voordelen hoor, een poosje zonder honden 😉
Ik sta niet op tijd en kan zo lang ik wil struinen.
Wat ik vanmiddag dan ook uitgebreid heb gedaan.
Het hemelwater kwam af en toe met bakken uit de lucht, maar dat kon de pret niet drukken!

Het begon werkelijk te stortregenen…. ik ben die majestueuze oude boom op de oude begraafplaats waar ik heerlijk een poos onder heb gezeten dankbaar voor zijn bescherming. Het was niet eens zo’n gek plekje…Dat de herfst met rasse schreden haar intrede doet is duidelijk. De kleuren worden zoveel zachter. Daar hou ik van…En altijd word ik weer geraakt door die prachtige verweerde, serene en verstilde beelden.