Kennelijk heeft hij zijn stek gevonden in het bos. Reigers zijn over het algemeen erg schuw, bij deze reiger komt dat niet voor in zijn woordenboek. Heel bijzonder: je kunt op een meter afstand gaan zitten, er met een horde honden langs wandelen, het maakt hem niets uit. Hij blijft in opperste concentratie. Soortgenoten worden vakkundig weggejaagd: ‘mijn territorium!’ In tegenlicht:
De ijsvogel liet zich duidelijk horen, maar niet zien. Geelgorzen hadden het druk met elkaar, zag ik in de verte. De laatste ijzige weken was het oorverdovend stil in het bos, maar het vogelrumoer neemt duidelijk toe. De lente eindelijk op komst? De schildpad van J. begint te ontwaken, dus het kan nooit lang meer duren… Vorig jaar was het rondom deze tijd genieten van de bloesem:
Nu zijn de bomen nog kaal en de knoppen zijn klein. Ik ben benieuwd of er een inhaalslag gemaakt gaat worden. En lopen we wellicht over een aantal weken te puffen van de hitte…
Het mos begint uit te lopen, eindelijk! Bovendien was het verdraaid aangenaam in de zon, die ineens kleur gaf aan alles:
Mijn vriendje komt nog dagelijks langs:
Vandaag liep ik alvast een uur vooruit. Ik heb een hekel aan de zomertijd en dacht bij het opstaan: zet dan gelijk maar alle klokken vooruit, kan het lijf alvast wat wennen 🙂 Als dit prutwaardeloze kabinet wat zich duidelijk geen raad meer weet toch een daad wil stellen: per direct afschaffen die zomertijd!
Hele fijne paasdagen gewenst!