Zo akelig leeg en oorverdovend stil in huis.
Ik kan er niet toekomen om de deur naar de gang dicht te doen: Izzy lag altijd bij de voordeur.
Wakend over ons.
Elk moment hoop ik dat ze binnenkomt met d’r eeuwig blije kwispel en lief smoeltje.
Met d’r soms drammerige kef van ‘ik-moet-NU!-uit’.
Mijn bitch, mijn o zo trotse en autonome meis.
Het is zo onwerkelijk en onwezenlijk.
Wat was ik blij met haar en wat was en ben ik trots op haar!
En wat heb ik haar soms vervloekt, ook dat 😉
Het eerste half jaar heeft ze praktisch m’n hele meubilair gesloopt.
Menig hond liep graag een blokje voor d’r om…
Want ze was allesbehalve een allemansvriend.
De pijn van het gemis is vreselijk, ik kan er eigenlijk geen woorden aan geven…
Dank voor jullie lieve reacties, zo waardevol om te lezen!
mazza18467 gezegd:
ach getver, niets zo erg als een huisdier verliezen, mijn hond was 14 geworden en ik mis hem nog heel vaak. blaadjes die ritselen en je denkt dat hij achter je loopt, de sleutel in de deur en je verwacht een reactie. het gemis blijft al wordt het verdriet straks omgezet naar mooie herinneringen.
LikeLike
Yvonne gezegd:
Sterkte meid, afscheid moeten nemen van je huisdier, klein of groot, laat altijd een gat in je hart achter…..
LikeLike
gewoonanneke gezegd:
Dat zal echt nog wel een tijdje blijven duren. Ook afscheid van dieren is een rouwproces waar je doorheen moet weer. Ik had het maanden later soms nog dat ik dacht, o ik moet naar huis, de hond er uit. Of de riem pakte als ik thuiskwam, was altijd mijn eerste ding dat ik deed, hond uitlaten.. Je hebt gelukkig veel foto’s nog van haar, niet dat het iets vergoed maar het is wel een mooie herinnering.
LikeLike
minoesjka2 gezegd:
Goed om te lezen dat het met Juda goed gaat. Het gemis van Izzy is al erg genoeg, en het zou naar zijn als je je ook nog zorgen om Juda moet maken.
LikeLike
altijdmooiweer gezegd:
Dank jullie wel voor zoveel meeleven!
Ja, Izzy was groot én groots, in alles. Compromissen bestonden voor haar niet: het was alles of niks. Waar ik bijzonder dankbaar voor ben, is dat ze niet heeft hoeven af te takelen. In wezen heeft ze zelf haar moment om te gaan gekozen, zoals bij haar past. Autonoom en trots. Haar eigen weg gaan. En dat heeft ze ook nu gedaan. Ze heeft geen dag geleden.
Met Juda gaat het goed, hij geniet wel van het alleen op stap zijn met mij.
LikeLike
natuurfreak gezegd:
Mag ik je heel veel sterkte wensen…niets kan je nu troosten alleen er van overtuigd te zijn dat ze een pracht van een leven bij je had..Koester dit gegeven en geef het tijd om het te verwerken..
LikeLike
Sagita gezegd:
Heel veel sterkte. Afscheid nemen doet pijn!
LikeLike
vlasje gezegd:
Sluit me helemaal aan bij Klaproos. Maar die leegte is er en kan niet met mooie woorden gevuld worden. Sterkte.
LikeLike
gtbroek gezegd:
Sterkte, het is vreselijk om je dier te missen. Ik heb al vanaf klein zijn altijd honden en elke keer weer is het vreselijk om ze te verliezen. Gr. Gery
LikeLike
klaproos gezegd:
ohh ja dat weet ik nog van mn kleine cuiza, dat zo’n klein hondje zo’n leegste kan geven, en Izzy is groot hé.
troost je met de gedachte dat ze geen pijn meer heeft, en je het góed hebt gedaan, daar waar ze is is het “altijd mooi weer” en ben je dicht bij haar,
dikke knuffel.
xxx
LikeLike