De laatste dag van 2013

We gaan er zo meteen op uit, mijn Beer en ik.
Voordat het geknal losbarst.
Nu is hij er gelukkig niet bang voor, dat is fijn.
Vanavond gezellig samen bankhangen, top 2000 aan en om twaalf uur naar het vuurwerk kijken.
Hopelijk breekt de zon straks door, zodat we weer van het mooie licht kunnen genieten!De rozebottels met hun grillige vormen, prachtig!
Op de één of andere manier heb ik de meest mooie spectaculaire zonsondergangen gemist.
Nieuw jaar, nieuwe kansen!
Eergisteren:
Iedereen een hele fijne jaarwisseling gewenst met veel zonnestralen voor 2014!

Hoeft geen strik om

…ik had hem ook zonder cadeauverpakking meegenomen….
De Buitenlandse honden, je pikt ze er direct uit.
Zoals deze geweldig leuke jonge herder-podencokruising.
Zo helemaal mijn type ♥
Hoewel Juda er het zijne van dacht…. Telkens weer val ik als een blok voor de Spaanse honden.
Blijkbaar is het ‘eenmaal een Spanjool, altijd een Spanjool.’
Vanwege hun altijd blij en vrolijk karakter, hun waanzinnig gevoel voor humor en optimisme. Ze brengen leven in de brouwerij.
Ze brengen de zon in huis, ook als het stormt en stortregent.
Ik zie allerlei leukerds voorbij komen.
En moet me inhouden.
Mijn verstand voert nog steeds de boventoon.
Ik kan het Juda niet aandoen, hij vindt zijn privileges heerlijk!
Maar wie weet…. ooit….

Het lijkt wel voorjaar

’s Morgens is het best nog lang donker, ik heb dan ook de grootste moeite om op te staan… Ook Juda heeft geen haast (toch wel erg prettig). En als het dan zover is, lummel ik eerst een poosje. Met pittige koffie als gangmaker. Meestal gaan we zo rond half tien op stap gaan voor onze grote wandeling. Vanochtend hoorde ik met halfopen oren de weerman in de verte op de radio iets zeggen over ‘opklaringen’ en ‘zon’.
Tsja, dan kom ik wel in beweging 🙂
Ook de eenden leken het voorjaar in hun bol te hebben… achter het vrouwtje aan!
In het mos een piepklein zwammetje
Braambladeren
De dode boomstam: een vruchtbare voedingsbodem voor zwammen
Het licht is zacht, alles voelt zacht vandaag en dat geldt ook voor een voldane Juda, moe van nieuwe indrukken…

♥

Altijd in de ‘blije-geit’-modus ♥
Zoals een Spaanse Koningin betaamt.
Ook al foeterde ik haar de tent uit… ze bleef blij zwiep-staarten!
*brede glimlach*

Het Balloërveld

Tags

Balloërveld

Het roodborstje zat al tijdig vanochtend op de schutting te tetteren, mooi begin van de dag! Ik had eigenlijk bar weinig zin om er uit te gaan, maar ja… Hond moet wel ‘Uit’. Het beloofde mooi weer te worden dus ‘filelopen’ -vooral op zo’n tweede Kerstdag-. En daar hou ik niet van. Koffie, fluks in de kleren, laarzen aan, boterham mee en op pad: naar het Balloërveld.
We waren vroeg en hadden even het hele gebied voor ons tweetjes. De stilte en rust, wat een weldadigheid!
Het Drents heideschaap van de schaapskudde van Balloo De hond van de schaapherder Ik ben absoluut geen landschapsfotograaf (dat is echt een kunst apart!)… dus simpele kiekjes 😉
En Juda maar genieten… het ontroerde me  Heerlijk!, dat blije hoofd dat zoveel meer zegt dan duizend woorden ♥Het is en blijft bijzonder: overal waar ik nu wandel met Juda zie ik een vlucht ganzen… onlosmakelijk verbonden met Izzy. ‘Dag lief meisje!’ zeg ik. Tranen biggelen over mijn wangen…Bij thuiskomst zie ik groene puntjes door de aarde breken in mijn voortuintje: de sneeuwklokjes! En Juda geniet nog es heerlijk na op zijn plek buiten…

Thursday Challenge – Bright colours

Tags

Thursday Challenge

Thursday Challenge: BRIGHT COLOURS (Any bright colour or colours)

Hoe groots klein kan zijn

Kerstavond.
Ik voelde me enigszins ontheemd vandaag.
Vanmorgen vroeg boodschappen gedaan, het was betrekkelijk rustig in de buurtwinkel. Ik hou niet van de kerstdrukte met alle commercie eromheen en had al helemaal geen zin om één van de grote supermarkten in te duiken. Met tien minuten stond ik weer buiten. Kijk, daar hou ik van!
De Blije Beer wachtte braaf in de auto, klaar om uit te waaien bij de plas.
Hij heeft werkelijk heerlijk lopen Bommelen, zoals alleen een Echte Bommel dat kan: De kleuren van zand en water… ik hou ervannet als van het wuivende rietBlije Bommel Het doet me zo goed om met hem op stap te gaan, om hem vrolijk te zien, om samen wind en water te trotseren, om hem vervolgens thuis met een zeer tevreden zucht aan mijn voeten in slaap te zien vallen… snurkend en wel…

Vanmiddag een pan kippensoep gemaakt.
Morgen gaan Juda en ik bij meneer P. eten: de witlof/ham/kaas/schotel waar meneer P. zo dol op is heb ik al voorbereid. Trouwens, een lepeltje mosterd door de aardappelpuree is erg lekker.

Leonard Cohen klinkt door de luidsprekers.
Ik blader wat in de nieuwste Flow.
En lees met aandacht het artikel ‘Hoe groots klein kan zijn’.
Het spreekt me aan.
Aandacht en oog voor iets hebben.
Voor elkaar hebben, op wat voor manier dan ook.
Dat is lichtstraaltjes vangen en verspreiden.

Dank jullie wel voor de fijne reacties ook dit jaar weer op mijn blog, die zo fijn zijn om te lezen, me goed doen en me inspireren. Het maakt me warm van binnen!

Geniet vooral van de kleine dingen onderweg… lichtstraaltjes zijn overal.
Gewoon kijken en ontvangen…Maak er mooie dagen van!

Fijne dagen gewenst!

Brrr… koud

Tags

Primoplan 58/1.9

Zonet nog een rondje gelopen met Juda in de waterkou en regen.
Gelukkig was hij vlot klaar met z’n ‘grote boodschap’ en dat is best een hele kunst voor een Beer van Stand die er graag zo lang mogelijk over doet om een geschikt plekje te vinden 😉
Daarna gauw terug, naar de warmte en een grote mok thee.
In tegenstelling tot zijn baas vindt hij regen niet erg…
In de gang hangt een badlaken waarmee ik hem bij binnenkomst afdroog.
Vindt ie heerlijk, dat gefriemel aan z’n lijf.
Om daarna onder veel gewoewoewawaa op de bank te duiken.
Doe mij maar het zonnetje van gisteren!
Piepkleine bessen op het mosOp de terugweg naar huis zag ik allerlei rode ‘takjes’ in de struiken, die door het zachte zonnetje prachtig werden opgelicht De bomen zitten nog vol met bessen, nu nog een laagje rijp erop graag… De kardinaalsmuts is uitgebloeid, mooi met die tere tinten!Kerst is in aantocht, maar ik ben nog niet zover.
Meestal haal ik pas op Kerstavond mijn boompje binnen.
Dus ik heb nog even tijd…
Fijne zondag gewenst!

Ode aan Izzy

Trouve.
Zo heette ze in het asiel van Paws in Spanje.
Dochterlief en ik konden maar geen nieuwe passende naam voor haar bedenken.
‘Izzy!’, zei mijn dochter de avond voordat we haar gingen halen bij het opvangadres.
Dat klikte!
En zo kwam ze als Izzy in ons leven.
Wat een rijkdom…
Het was bijna ondoenlijk om een keus te maken uit duizenden foto’s.
Ik heb er zoveel en toch nog te weinig…
Met een lach en een traan.

When tomorrow starts without me,
Don’t think we’re far apart.
For every time you think of me,
I’m right here in your heart.