Het lijkt wel voorjaar

’s Morgens is het best nog lang donker, ik heb dan ook de grootste moeite om op te staan… Ook Juda heeft geen haast (toch wel erg prettig). En als het dan zover is, lummel ik eerst een poosje. Met pittige koffie als gangmaker. Meestal gaan we zo rond half tien op stap gaan voor onze grote wandeling. Vanochtend hoorde ik met halfopen oren de weerman in de verte op de radio iets zeggen over ‘opklaringen’ en ‘zon’.
Tsja, dan kom ik wel in beweging 🙂
Ook de eenden leken het voorjaar in hun bol te hebben… achter het vrouwtje aan!
In het mos een piepklein zwammetje
Braambladeren
De dode boomstam: een vruchtbare voedingsbodem voor zwammen
Het licht is zacht, alles voelt zacht vandaag en dat geldt ook voor een voldane Juda, moe van nieuwe indrukken…