Dinsdagochtend had ik een afspraak bij de steenhouwerij van de Gebr.Ridder en heb ik Boaz meegenomen. Beetje extra socialisatie kan geen kwaad heb ik gemerkt, hij deed het zo ontzettend goed! Bovendien zijn dit ontzettend aardige en fijne hondenmensen, dus mocht hij ook kennismaken met Jetro, een Berner Sennen van formaat. Oei, dat was best spannend voor het manneke. En dan zie je steeds meer ontspanning in hem komen, prachtig! Daarna bij dr. Eva de eerste knuffel gehaald! En dat ik blij ben met het kereltje!

Het is een slimkip.
Vlak nadat Olivier met zijn vrouwtje vanmiddag vertrok, ging Boaz op de mat bij de voordeur liggen.
En ik dacht: ‘Hehe duidelijk signaal: ‘Hond moet eindelijk poepen’.
Goed gedacht.
Inmiddels zit ie voor de vierde keer pontificaal op de deurmat.
Met een uitermate blije snuit.
Want ‘uit’ blijkt vooral leuk.
Jawel.
Dat is het ook, absoluut.
Zijn koffer gaat langzamerhand open.
Met steeds meer kwispels.
En slimmigheidjes.
Een hond die graag loopt en ‘uit’ gaat.
Die mij voortdurend ligt in te schatten.
En ik hem.
We gaan nog wel wat beleven, denk ik maar zo.DSC00648DSC00672DSC00692DSC00696DSC00703Zijn asielhistorie is me niet helemaal duidelijk, ondanks alle informatie.
Het maakt me eigenlijk ook niet veel uit.
Laat me er maar redelijk blanco instappen: ik zie wat ik zie en daar kan ik wel mee uit de voeten.
Dat er een uitdaging ligt, is me inmiddels wel duidelijk.
En het ventje ook… 🙂