Balloërveld

Vanochtend had ik wel zin in een lange wandeling in de mist met Boaz op het prachtige Balloërveld. We lopen er regelmatig, maar tot nu toe heb ik de wandelkant van de schaapskooi gemeden. Daar liep ik vorig jaar 2e kerstdag met Juda, een wandeling die me bijzonder dierbaar is en verweven met fijne herinneringen.

Mijn o zo lief mannetje, mijn blije Bommel… En ook Izzy liet van zich horen: een vlucht ganzen vloog over…Vandaag nieuwe herinneringen gemaakt met Boaz…Er is hard gewerkt aan het landschap, het is zoveel mogelijk in oude staat hersteld nu het terrein niet meer aan Defensie behoort. Overal zijn in die tijd bosjes aangelegd waar militairen zich met hun voertuigen achter konden verschuilen tijdens oefeningen. Een paar jaar geleden is het terrein overgedragen aan Staatsbosbeheer, die het terrein weer in oude staat heeft teruggebracht door alle bosjes te kappen. In gebieden met oude karrensporen en grafheuvels zijn oude stobbenrestanten (restanten van oude bomen) bovengronds verwijderd. Het landschap ziet er aanzienlijk leger uit. En sprookjesachtig mooi in de mist: Op oude boomstammen veel zwammen: De heide is praktisch uitgebloeid, hier en daar bloeien nog grasklokjes… Prachtig zo’n stam…Ergens halverwege dit mooie grote houten beeld…Verse reeënsporen:Wandelend in de mist.
Geen sterveling te zien, geen vogel te horen.
Gewoon stil… helemaal stil.
Wat een zaligheid…