Fijne jaarwisseling

… en een voorspoedig 2015 gewenst!

Stekeligheden

Nog een paar plaatjes van afgelopen zondag.
De rijp is weer weg, jammer!

Zonder woorden

Sprookjesachtig mooi

Vanochtend was ik de eerste klant bij de benzinepomp. Ergens moet ik wel een ruitenkrabber hebben, maar waar ook alweer… Een onmisbaar ding  momenteel. Bovendien was ik vergeten hondenkoekjes in mijn zak te proppen en rekende ik naast de ruitenkrabber tegelijkertijd ook een paar bifi-worstjes af. Want zonder lekkers op stap in de mist waar ik de smurf toch in de gaten moet houden, is geen goed plan. We hebben de worstjes eerlijk verdeeld, hij en ik 🙂
De wereld leek op slot toen we vertrokken, maar net even buiten de stad klaarde alles op. Sjonge wat een tegenvaller, dacht ik nog. Totdat ik verder reed: een adembenemende sprookjesachtige nevel over het land:
Dat zijn momenten van kippenvel en tranen over mijn gezicht: eenvoud in alle puurheid. Flarden nevel en rijp en dan net die boomtoppen tussen de lagen door. Om stil van te worden…
Het wiebelkontje zag de mistwandeling helemaal zitten en zette de pootjes er aardig in. Vertrouwend op zijn neus 🙂
In tegenstelling tot gisteren was er vanochtend niemand te zien en/of te horen, we hebben ruim twee uur in weergaloze stilte kunnen struinen. Wat een weldaad…
Natuurlijk gingen mijn gedachten terug naar mijn wandeling met Juda vorig jaar, een herinnering die me zo dierbaar is…

Ach… het is echt genieten van dit blije hondje met zijn parmantige pootjes: En in de katjesboom zit een roodborstje…Het licht verandert, de zon komt door Verstild en verwonderd over deze betoverende ochtend waarbij tijd niet belangrijk is… wat een luxe. De worstjes zijn op en ik was wel toe aan een hete douche en een kop koffie. Mijn dag was goed, meer dan goed.

Twee dagen

Zo heel vroeg waren we niet vanochtend op deze eerste kerstdag en ik had me verheugd op een heerlijk rustig rondje bos.
No way dat dat lukte…
Blijkbaar wilden de vele hondenbazen genieten van het zachte weer voor het kerstontbijt aan.
De motorcrossers waren al met veel kabaal paraat zo tegen negenen in het bos en ik was als de dood dat ze Boaz zouden pletten die lekker liep te struinen op het bospad.
We zijn schielijk het bos ingedoken.
Kleine zwammen op een boomstronk
Boaz poseert:
Het blijft favoriet, dat beukenblad in het bosStoere smurf…… maar niet heus, want dit is wel een Hele Grote Plas waar hij echt echt niet doorheen gaat 🙂 Reflecties in de plassen waarbij sommige beelden me aan abstracte houtskooltekeningen doen denken, ik hou daar van… en aan kerstverlichtingWe maken nog even een ommetje en ik had bedacht dat ik wel graag een roodborstje zou willen zien… mijn cadeautje van de dag!Wees niet zo bang voor Kerst.
Het zijn twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur.
En uren, het ene vlug, het andere trager,
uren vervliegen op den duur.

Willem Wilmink

Thursday Challenge – My favourite photo #3

Thursday Challenge: “MY FAVOURITE PHOTO”

Fijne dagen gewenst!

All we have is here and now… Joe Cocker

Voor mij zijn mooiste nummer… met Jennifer Warnes.

Boaz en Olivier

Of ik een middag wilde oppassen op Olivier.
Dat hoef je me geen twee keer te vragen…
Olivier de Hovawart.
Mijn Grote Vriend.
Hij loopt en rent als een echte Bommel, met een stralend blije snuit en fiere wapperstaart.
Regelmatig even achterom kijkend of de roedel wel volgt.
Heeft met Boaz geen enkel probleem.
Binnenshuis moest mijn smurf even laten weten dat HIJ vooral de baas is in ZIJN huis, maar dat was ik niet met hem eensch 🙂
Een goede gelegenheid om even aan de touwtjes te trekken.
Speeltjes.
Boaz kijkt er niet naar om.
Totdat Olivier liet zien dat hij het speeltje wel erg leuk vond.
Tsja… dat kan een smurf zich niet laten welgevallen…
Lachen hoe Boaz in de mand de kamer werd doorgesleept, maar loslaten… echt niet!

We hebben ’s middags een fijne wandeling gemaakt, mijn de Mannen en ik. De regen deerde niet.
Het is zo’n mooi stel samen.
Een Gouden duo.

En ik…?
Ik vond het heerlijk om met twee honden op stap te gaan.
Genietend tot in mijn tenen en glimmend van oor tot oor van voorbij sjezende en elkaar uitdagende blije honden.
Het voelde bijna als vanouds, en vooral o zo vertrouwd.

Thursday Challenge – My favourite photo #2

Thursday Challenge: “MY FAVOURITE PHOTO”