Twee dagen

Zo heel vroeg waren we niet vanochtend op deze eerste kerstdag en ik had me verheugd op een heerlijk rustig rondje bos.
No way dat dat lukte…
Blijkbaar wilden de vele hondenbazen genieten van het zachte weer voor het kerstontbijt aan.
De motorcrossers waren al met veel kabaal paraat zo tegen negenen in het bos en ik was als de dood dat ze Boaz zouden pletten die lekker liep te struinen op het bospad.
We zijn schielijk het bos ingedoken.
Kleine zwammen op een boomstronk
Boaz poseert:
Het blijft favoriet, dat beukenblad in het bosStoere smurf…… maar niet heus, want dit is wel een Hele Grote Plas waar hij echt echt niet doorheen gaat 🙂 Reflecties in de plassen waarbij sommige beelden me aan abstracte houtskooltekeningen doen denken, ik hou daar van… en aan kerstverlichtingWe maken nog even een ommetje en ik had bedacht dat ik wel graag een roodborstje zou willen zien… mijn cadeautje van de dag!Wees niet zo bang voor Kerst.
Het zijn twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur.
En uren, het ene vlug, het andere trager,
uren vervliegen op den duur.

Willem Wilmink