Februari

In de kringloop heb ik een juweeltje opgescharreld: ‘De vreugde van het landleven’. Het is een dagboek van een Engelse dame uit 1906. Prachtige impressies in tekst en aquarellen van de flora en fauna op het Britse platteland gedurende de jaargetijden. Van natuurdagboeken krijg ik nooit genoeg, het is een genoegen om in dit cadeautje te lezen, te bladeren, te kijken want er valt zoveel te zien!

Over februari lees ik: deze maand ontleent haar naam aan het woord ‘februare’ -reinigen- of wel aan Februa, het Romeinse reinigingsfeest dat tijdens het laatste deel van de maand gevierd werd.
En hoe leuk zou het zijn om ook de Engelse versie op de kop te tikken… dat komt vast nog wel!

Vanmorgen tegen achten liepen we op het Balloërveld.
Geen mens en hond te zien, een weldadig begin van de dag!
Koud en winderig -dat wel-, maar ook volop zon.
En ineens schieten de krokussen op het berijpte gras de grond uit:
Boaz aan de lijn: allerlei spannende geurtjes in de lucht, hij wil o zo graag zijn neus achterna… Ik hou van de vele berkenbomen op het veld, ze hebben iets ‘lichts’ waar ik blij van word… ‘Die kant op graag…’The road ahead is empty
It’s paved with miles of the unknown
Whatever seems to be your destination
Take life the way it comes, take life the way it is.

Dit liedje (City to City) komt in me op als ik het lege zandpad voor me zie; Boaz kan mijn geneurie wel waarderen 😉Ruziënde buizerds in de lucht…Dochterlief (fanatiek vogelaar, evenals haar vriend) weet me te vertellen dat de meeste buizerds die er momenteel te zien zijn -en dat zijn er véél- uit Scandinavië komen en binnenkort weer gaan vertrekken.

Altijd mooi, die hooglanders in het landschap:En bij thuiskomst word ik begroet door een wel heel uitbundige Helleborus:Alvast een fijne zondag gewenst, allemaal!