Langzaam leven

Zo voelen deze dagen van veel buiten zijn.
En ik geniet ervan tot op mijn botten!
Eindelijk “t-shirt-en-blote-voeten-weer” 🙂
De vroege ochtendwandeling met Boaz is misschien wel het fijnste moment van de dag. Het lopen blijft nog wat lastig en vooral doseren: niet te snel en niet teveel willen. Opnieuw balans vinden. We gaan nog niet helemaal voor dag-en-dauw op stap, maar het begint er al weer aardig op te lijken!

Allerlei kleuren en beestjes komen ineens tevoorschijn, een lust voor het oog:





Dalkruid:

Salomonszegel:

Alles herhaalt zich en toch voelt het weer als nieuw… hoe wonderlijk is dat!

Langzaam leven.
Met mijn boek in de tuin.
Kijken naar de mussen.
Schuivend op mijn billen en mijmerend stukje bij beetje gras tussen de tegels verwijderen.
De zon en wind op mijn huid voelen.
Boaz krummelt genoeglijk om me heen en de mussen in de boom raken niet uitgetwittert. Hun jongen fel beschermend tegen indringers. De kat op de loer achter de schutting naar de jonge mussen heeft het nakijken. Boaz gedraagt zich als de mussen-redder-bij-uitstek.