‘Het heeft nu wel lang genoeg geduurd met dat dood-zijn van jou,’ zeg ik af en toe hardop tegen manlief. ‘Het wordt tijd dat je weer terug komt, zodat ik mijn dingen weer kan delen.’ Want dat is wat ik nog steeds moeilijk vind: niet meer de dingen kunnen delen. Het teruggeworpen worden op mezelf wanneer het niet zo goed uit komt, wanneer er lastige vragen door mijn kop spoken.
Dat zo onomkeerbare en absolute nooit-meer is op zulke momenten bijna onverdraaglijk. Bijna.
Zo werkt het echter niet… en ik red me prima.
Want ik ben best een grote meid 🙂
De knie doet het redelijk, al blijft doseren en goed bewegen een punt van aandacht. Ach… elke dag is er volop moois te zien als ik op stap ben met Boaz:
Mijn Juda en Izzy-plek is eindelijk weer bereikbaar… het stroompje dat rechts liep (net niet in beeld) is eindelijk gedicht. Nu kan ik weer in mijn geliefd mijmerhoekje zitten en als ik geluk heb, zie ik de reeën in het veld.
Boaz wijdt de plek geheel op zijn manier en vol overgave in:
Die smurf weet altijd weer een brede lach op mijn gezicht te toveren… heerlijk!
gewoonanneke gezegd:
Kan me die momenten best voorstellen hoor. Het is gewoon niet altijd leuk om alleen te zijn. Maar je pikt het ook goed op en mooie foto’s weer gemaakt……
LikeLike
klaproos gezegd:
jawel, als dat zou kunnen ohhh wat wens ik het je toch, maar … we weten dat het niet zo is hé.
vrouwke, twee armen en een zoen
xxx
LikeLike
natuurfreak gezegd:
Wat zijn het weer mooie foto’s geworden
LikeLike
Regenboogvlinder gezegd:
Een heerlijk hondje is het! Mooi om te zien hoe jij van hem geniet! En de foto’s zijn weer prachtig. Kom terug… helaas werkt het niet nee, maar je doet het fantastisch meid! XXX
LikeLike
Soli gezegd:
xxx
mooie beelden!
LikeLike
vlasje gezegd:
Het is een gemis dat blijft, hooguit minder intensief naar mate tijd verstrijkt. Maar je oog voor het mooie en bijzondere worft eerder scherper!
LikeLike
minoesjka2 gezegd:
Die glimlach gaf Boaz mij ook toen ik die laatste foto zeg 🙂
En weet je, natuurlijk ben je een grote “meid” die het allemaal wel kan, maar dat gemis is reeel en mag/moet er ook zijn. Het doet pijn, maar door de pijn te voelen zal de pijn ook minder worden, maar het heeft zijn tijd nodig. net als Boaz, die zijn tijd neemt om nieuwe plaatsen in te wijden.
LikeLike
izerina gezegd:
Soms kan een hond een goed “medicijn”zijn.
LikeLike
altijdmooiweer gezegd:
En Boaz moppert nooit, hij is een zeer tevreden huisgenoot! 😉
LikeLike
Siny gezegd:
Ja , en helaas dat blijft ook zo , spreek ik uit ervaring
LikeLike
altijdmooiweer gezegd:
En dat vind ik helemaal niet erg, dat is inherent aan ‘Leven’.
LikeLike
Leo gezegd:
Natuurlijk ben jij een grote meid An…en even je gedachten laten gaan is niet erg hoor. Maar je vriend Boaz geeft je goede moed. Prachtige foto’s heb je ge maakt hoor..Fijne Zondag nog..
LikeLike
altijdmooiweer gezegd:
Jij ook een fijne dag Leo, maak er wat van!
Doe ik ook 😉
LikeLiked by 1 persoon