Dat was het vandaag: erg warm. De één geniet met volle teugen en voor de ander -waaronder ik- mag het wel een ietsepietsie minder. Omdat ik er toch niks aan kan veranderen maken we er gewoon het beste van: vroeg op en de rest van de dag met een boek en vooral veel water met uitgeperste citroen in de tuin. Fruit en rauwkost met een bak zelfgemaakte hummus in de buurt, jammie! En met Boaz naast me. Die natuurlijk overdag wel af en toe even uit moet…. en daar zie ik dan wel tegenop. Als we dan ons rondje maken, hou ik eerst mijn shirt onder de koude kraan om die vervolgens kletsnat weer aan te trekken. Zo weet ik het tenminste nog een beetje koel te houden 🙂

Reden genoeg om vanochtend eindelijk weer eens heel vroeg op te staan. Zo tegen half zes gaan we op pad om te genieten van de warme gloed van zonsopkomst…DSC02918DSC02988bDSC02989kHet valt me op dat er weinig Icarusblauwtjes zijn dit jaar, zo jammer want het is voor mij één van de mooiste onder de vlinders. Gisterochtend hing er eentje laag in het gras…DSC02711… met natuurlijk de juffers…DSC02665

DSC02684Mijn kleine held houdt me goed in de gaten en ik hem trouwens ook…

DSC02907Hier en daar een vlinder… in tegenlicht

DSC02898Vanochtend: deze juffer maakte alvast wat vliegoefeningen, maar de vleugels waren nog niet droog. Zo mooi om naar te kijken!DSC03034DSC03054kToen ik gisteravond met Boaz nog even aan de wandel ging zag ik een zwaargewonde duif. Hij wankelde en had duidelijk één of wellicht beide vleugels kapot. Het greep me echt aan om het arme dier zo te zien.
Hoe vaak denk ik niet ‘o ja, het telefoonnummer van de dierenambulance moet ik nog in mijn lijst zetten’ en bij thuiskomst ben ik in gedachten dan alweer veel verder en vergeet ik het. Gisteravond niet: direct de dierenambulance gebeld én het nummer opgeslagen. Een dier in nood aantreffen en helemaal niks kunnen doen vind ik heel naar. Het allerminste wat ik dan kan doen is de dierenambulance bellen. Ze zegden toe langs te gaan. Al hebben ze het arme dier de nek omgedraaid omdat het te zwaar gewond was, alles beter dan lijden en pijn en ook nog es geen water onder vleugelbereik te hebben. Vanmorgen zijn we nog weer even langs het pad gegaan waar geen duif te zien was, maar ook geen hoopje veren of andere restanten….