Ergens in de afgelopen nacht werd ik wakker met ‘Lopen op het water‘ van Marco Borsato en Sita. Het bracht me terug naar gisteren. Naar de trouwdag van mijn dochter, van onze mooie dochter met haar geliefde Spanjaard.

Dansen op de sterren
Vier seizoenen in één nacht
Dit is één seconde
Los zijn van de zwaartekracht
Lopen op het water
Zonlicht zien voor dag en dauw
Vliegen zonder vleugels
Allemaal door jou.

Zwevend op vleugels kwamen ze aan bij het gemeentehuis: zij met haar blije en gulle lach, hij iets ingetogener door de spanning. Die zij doorbreekt met een: ‘Wat komen jullie hier doen? Komen jullie voor ons? Welkom, wat leuk!’

Het beeld van zes jaar geleden staat op mijn netvlies: er hing een grote roze wolk om haar heen toen ze aan kwam lopen terwijl vriendin I. en ik met onze honden langs de waterkant zaten. Ze liep niet, ze zweefde. Op haar eigenste blije wolk. Met een aureool van ‘Eeuwige Liefde’ om zich heen. Haar gelukzalige lach. Alles ademde Verliefdheid. Vol van ‘De Man’. Een beeld dat ik nooit zal vergeten. En dat me heel dierbaar is.

Ik ben aan het nagenieten van gisteren… van een sprankelend en stralend en heerlijk verliefd stel dat van hun ‘ja-woord’ echt een feestje heeft gemaakt! Zo helemaal in hun stijl: heel gewoon, heel gezellig, gewoon om heel bijzonder blij mee te zijn en om trots op te zijn! Een plaatje om te zien, die twee ❤

Leuk overigens om te horen hoeveel paar schoenen er op de nominatie staan om teruggestuurd te worden  🙂

Gek is dat toch: ik heb me haar nooit kunnen voorstellen in een ‘echte’ trouwjurk en hoewel ze daar wel naar gekeken heeft, is dit zó in alles ons kind. Het oogt bedrieglijk eenvoudig, maar: zorgvuldig gekozen, smaakvol, oog voor detail. Gewoon zo heerlijk zichzelf. Ze heeft de smaak en eigenheid van haar vader. En dat ik daar trots op ben!DSC06430k

DSC06442k
Ik heb genoten.
En alles geabsorbeerd.
Van het stel.
Van hun puurheid.
Van hun aandacht voor elkaar.
En van hun oprechte aandacht voor hun gasten.
Van de ongedwongen sfeer, de gezelligheid.
Zij weten van elke dag een feestje te maken.
Ze genieten van elkaar.

En voor het raam waar de plechtigheid van het Ja-woord gebeurde, dartelde vrolijk de citroenvlinder heen en weer.
Ik voelde me iets minder alleen.
En bovenal heel blij!