Dierendag

En nee, ik besteed er geen extra aandacht aan.
Want voor Boaz is het eigenlijk elke dag wel dierendag… 🙂
Het grootste plezier doe ik hem met een ‘rondje bos’ waar hij zich helemaal kan uitleven met zijn neus die altijd de geurtjes onderzoekt. Ik vind dat uitermate boeiend om naar te kijken! Af en toe pikt hij een spoor op en dat moet dan even worden gevolgd, maar zodra ik hem roep komt er een allerblijst hondje aangesjeesd: ‘wat heb ik het goed, vrouw!’ En daarom is het elke dag Dierendag voor mijn boskabouter die steeds meer uit zijn schulp komt. Zelfs na ruim twee jaar zie ik nog steeds positieve veranderingen in hem en het maakt me dankbaar en blij dat ik hem dit kan bieden!

Graag loop ik in het ‘bos van de toekomst’ bij Veenhuizen: de paden zijn redelijk recht-toe-recht-aan, het is zelfs voor mij bijna onmogelijk om daar te verdwalen  ;-). Een deel ervan is aangelegd als herinneringsbos waar bomen zijn geplant ter herinnering aan dierbaren die er niet meer zijn. Bij de ingang van de lange laan staat aan de voet van een eeuwenoude boom een lantaarntje, het ontroert me en ik voel ook altijd iets van eerbied dat iemand dit hier heeft neergezet. Wie weet hoe lang het er al staat…

Boaz heeft het ultieme genot gevonden: rollen in smerige smurrie, jakkiebah!

De lange laan die uitkomt bij het prachtige uitzicht op het Esmeer…

Uitzicht op het Esmeer (foto van internet), een mijmeringsplek waar ik graag pauzeer en mijn appel of boterham eet… vorige week waren er honderden ganzen te zien. Zo mooi!

Het bos blijkt een walhalla te zijn voor allerlei soorten mos, waaronder het zo fraaie bekertjesmos:


Sparren vol druppels…
En eindelijk komen de herfsttinten tevoorschijn…

Druk neuzig baasje…


Een berkenstam om in de gaten te houden… die gaat alleen maar mooier worden de komende tijd!


Bij verschillende bomen staan mooie teksten, die binnenkomen…

… of die aanzetten tot nadenken en bespiegelen…

Ik denk dat we morgen maar weer een ‘rondje bos’ gaan doen!