“Even though February was the shortest month of the year, sometimes it seemed like the longest.”
― J.D. Robb
Februari: de kortste maand op de kalender, maar gevoelsmatig inderdaad een lange maand. Het eind van deze maand is in zicht, en -net als vele anderen- kijk ik uit naar lente. De ‘groene waas’ komt tot leven, buiten barst het ineens van de knoppen!
Van fotograferen kwam niet veel, maar toch viel er genoeg te zien de afgelopen weken, zoals een prachtige zonsopkomst…
Een paartje nijlganzen…
Bomen vol katjes…
Knoppen komen tevoorschijn…
Regelmatig ga ik bij de zwanen kijken.
De juvenielen van vorig jaar zijn uitgegroeid tot sierlijke vogels!
Het ouderpaar in de buurt van het nest, spannend en o zo boeiend om weer te volgen!
De mooie kleuren van riet…
En de kleine man vermaakt zich kostelijk in het land…
… en ik daarmee ook, want het is een schouwspel op zich om te zien hoe mooi dat gespierde lijfje gefocust is en beweegt…
Langs de waterkant veel lege mosselen van de reigers…
Het zijn druilige dagen, bijna herfstachtig. Maar eenmaal buiten is het altijd weer fijn om lekker uit te waaien met de kleine man!
Fijne zondag gewenst!
altijdmooiweer 