Ik doe maar wat

“— How do you make your pictures?
— I don’t know, it’s not important.”
― Henri Cartier-Bresson

Regelmatig krijg ik mail/vragen over mijn kiekjes, of ik ‘beroepsfotograaf’ ben en hoe ik dit of dat doe. Vaak zeg ik ‘ik doe maar wat’, wat natuurlijk niet helemaal waar is. Het is een soort van intuïtief weten en voelen wat ik moet doen om dat ene moment te vatten zoals ik het zie. Ik kan het niet uitleggen.
Nee, ik ben geen ‘beroeps’. Ik heb geen enkele cursus of workshop of wat dan ook gevolgd. Het is een autodidactisch freubelen van veel doen en er vooral heel veel plezier in hebben 🙂
In deze tijd van het jaar is het genieten van de weelde van prachtige schermbloemigen…
Zacht en teer als pastel…
De ronde zonnedauw met een piepklein vliegje… Ik vind het leuk om ‘anders’ naar dingen te kijken en ze weer te geven… een slak op mijn tuintafel nodigt uit tot experimenteren en dan kan ik genieten van het fraaie kleurenspel dat tevoorschijn komt… Door een lens met tussenring omgekeerd voor de camera te houden krijgt een plantje bieslook ineens een heel andere dimensie…Spelen met de camera kan overal: in de natuur of in mijn achtertuinMet natuurlijk altijd de kleine man om me heen 🙂Fijne zondag gewenst!

Beetje jammer

Was het ein-de-lijk een ochtend vol nevel, mist en een prachtige zonsopkomst waar ik zo naar uitkeek, breng ik de dagen snotterend, hoestend en proestend door. Het benauwde weer van de laatste dagen werkte ook niet echt mee. En dus heb ik ongetwijfeld een weergaloos mooie ochtend gemist… jammer, pech. Ach… het zal de laatste mooie ochtend niet zijn, daar ga ik maar van uit!

Dus bij deze maar wat kiekjes van vorige week… veel juffers waren er niet, maar zoveel heb ik ook niet nodig om ademloos naar deze zo fraaie wezentjes te kijken ♥Heel bijzonder om te zien hoe ze balanceren met hun iele pootjes op die dunne sprieten… Bedauwde rolklaverStruinend door het bloemenland…Af en toe moet ik wel even mijn hond terugfluiten… ‘ik kom al, vrouwtje!’Paarse wikke… Eigenlijk is het een prutzomer, net zoals het een prutvoorjaar was.
Het mag op zijn minst wel een weergaloos mooie Indian Summer worden.
Als fraaie toegift.
Daar ben ik wel aan toe.

Libellen

“Despite its dark veins, the transparency of dragonfly’s wings assures me of a pure, innocent world.” – Munia Khan

Afgelopen zondag scheen de zon volopen besloot ik ’s middags nog even naar de oude begraafplaats te gaan, waar altijd wel weer iets valt te ontdekken…natuurlijk gaat Boaz dan met me mee 🙂ik werd getrakteerd op een feestje van libellen op de prachtige hekwerken en de aloude stenensoms zijn het alleen al de kleuren die het doenblij verrast werd ik door de porseleinzwam sommige hoeken zijn en voelen erg donker; op andere plekken waar het veel lichter is, is het weer een heel andere beleving en gewoon mooi om door de bladeren te kijken en de kleine man maar wachten 🙂glanzende vleugels in het zonlicht, adembenemend mooi… het zijn telkens weer de kleine dingen die het doen…

Over de hei

De heide begint een paarse waas te vertonen, dus hebben we afgelopen week heerlijk gestruind over de hei!

Mijn favoriete bomengroep…Ik kwam een bekend hondje tegen en zei tegen de man dat ik meestal zijn vrouw tegenkom. ‘Kwam.’ zegt hij. ‘Mijn vrouw is recent geheel onverwacht overleden.’ Bammm! dit hakte er bij mij flink in. Zij en ik kwamen elkaar regelmatig tegen op deze zo fijne wandelstek waar je zo heerlijk kunt dwalen. Met of zonder hond. Altijd een vriendelijk woord, een plezierig praatje. In het laatste gesprek tussen haar en mij vertelde ze dat ze bezig was om zich de Mamiya-camera van haar vader eigen te maken en wat ze daarmee graag wilde gaan doen. Ze beloofde me van haar vorderingen op de hoogte te houden… Ik was behoorlijk ontdaan. Het maakte me oprecht droevig om hem zo alleen te zien. Hij stelde mijn herinneringen aan zijn vrouw bijzonder op prijs en vond het fijn om te horen. Na de wandeling gaat het kleine dappere hondje in de fietsmand weer mee naar huis.Onze wegen scheiden en ik ga de neus van de smurf achterna, want die ruikt van alles -vooral konijnen- blije Boaz! ♥ Dikke regenbui op onze kop, maar dat kan de kleine man niet deren… Schuilend onder een boom, met naast me een mooie zwam… Nog even van de bramen snoepen voordat we weer naar huis gaan…