Wie weet wat we nog aan sneeuw en vorst krijgen…, maar toch hangt er al een vleugje lente in de lucht! Je ziet het, je ruikt het, je voelt het.
De sneeuwklokjes willen nog niet echt open. Ik heb een paar in een vaasje gezet. Ze zijn zo mooi, die fragiele bloemetjes die de belofte van een nieuw voorjaar inluiden…Al een poos wilde ik graag een voederplank voor de vogels in mijn tuin, het liefst wel iets uit de natuur in plaats van uit een tuincentrum. Een poos geleden werd ik op mijn wenken bediend toen er in de wijk volop bomen werden omgezaagd. Het was even sjouwen, maar het was precies de voederplank die ik in gedachten had! Blij mee 🙂
De tuingasten komen graag hun dagelijkse portie halen…
De krokussen houden nog even hun kopjes gesloten -evenals de sneeuwklokjes-, maar dat kan nooit lang meer duren…
En dan ineens verschijnt  overal jong groen…
Heerlijk in de vrieskou ’s ochtends op stap met Boaz, de zon komt tevoorschijn…
Bevroren mosjes…
Op het koude bankje met mijn toet in de zon in het zachte licht van de ochtend…
Boaz vermaakt zich meer dan goed, die heeft het maar druk met al die spannende geurtjes! 🙂
Het belooft weer een fraaie dag te worden.
We gaan er wederom van genieten! 🙂