De akkers en weilanden liggen er nog kaal en ietwat triestig bij.
Hier en daar een groep scholeksters, een aalscholver en in het land een enkele kievit en wulp. De futen zijn weer op hun vaste stek voor hun baltsritueel.
Ze hebben jaar in jaar uit hun vaste plek tussen het riet langs de kant van het kanaal om te paren. De slootkanten langs het kanaal echter zijn nu kaal en leeg: het hoge riet is weggehaald. Gelukkig wordt in de provincie gewerkt aan een nieuwe aanpak voor bermbeheer om de teruggang van o.a. vlinders tegen te gaan. Dus maken de futen hun eigen rommelige plek op het water. Boeiend om te zien hoe takjes worden aangesleept en verlegd, een schouwspel op zich! Ze baltsen tussen de bedrijvigheid door, ik vind het telkens weer een unieke belevenis om dit mee te maken… Een fijne Pasen gewenst!