Pastel

Tags

ICM

‘Ik droom van schilderen en dan schilder ik mijn droom.’
– Vincent Van Gogh

Manlief was vooral goed in tekenen met pastelkrijt. Zo ben ik heel blij met een aantal portretten door hem gemaakt van onze dochter, hier als kleuter van een jaar of vier. Hij kon heel treffend haar wezen raken: ingetogen en puur als ze is. En zo is ze nog steeds (waar ik niet dankbaar genoeg voor kan zijn…).
De doos pastelkrijt ligt nu bij mij in de kast: af en toe waag ik zelf een poging maar moeilijk dat het is. Toch vind ik het heerlijk om te doen en bovendien blijft het voor mij bijzonder om bezig te zijn met materiaal dat door zijn handen is gegaan.
Schilderen met de camera gaat mij echter beter af…

Een ochtend in pastelVliegend hondje 🙂
Ik had stilletjes gehoopt op vluchten ganzen, maar die komen ongetwijfeld nog!

Ochtendmist

Op een vroege ochtend in het donker rolde ik afgelopen week letterlijk de deur uit: ik griste in de gauwigheid nog even de flexilijn mee van Boaz omdat ik naderhand nog even met hem naar het tuincentrum wilde. Ik klapte de deur dicht en raakte verstrikt met mijn voet in de lijn. Zo kukelde ik in het donker de voortuin in, mijn cameraspullen her en der verspreid. Oeps, dat was even schrikken, want ‘nee, niet mijn gammele knie!’. Opgekrabbeld en weer naar binnen gegaan: een beste klodder arnica-creme erop. Geen denken aan dat ik binnen zou blijven, want het was eindelijk een ochtend van mist! Dus, hup, eruit en op stap! Boaz eveneens verschrikt: die lebberde me van alle kanten af…. ♥
Ik had geluk: het bleef bij een paar dagen spierpijn. Mazzelaar 🙂
En dat het mooi was, en stil en vooral heel sereen…
Prachtige schakeringen aan de hemel en was daar verrassend snel de zon…
En dan voelen deze dagen weer bijna als hoogzomer waarbij ik ’s avonds nog in mijn t-shirt een laatste rondje loop met de kleine man en het raam wijd open heb…

De mooiste maand

‘October is the opal month of the year.
It is the month of glory, of ripeness.
It is the picture-month.‘
– Henry Ward Beecher

We struinen best wat af op deze heerlijke najaarsdagen.
Het moet wel een beetje spannend en leuk blijven wat we gaan tegenkomen, vooral ook voor de kleine man die maar al te graag op verkenning uitgaat.
Gelukkig is er afwisseling genoeg rondom waar ik woon. Dat kan een ‘rondje in de buurt’ zijn of één van onze bossen of andere favoriete plekken.
Als ik Boaz zo druk bezig zie met zijn snuffelneus, kan ik alleen maar denken ‘wat hebben we het toch ontzettend goed samen, mijn asielsmurf en ik!’
Zo kwamen we afgelopen week op een open plek in het bos waar ik werd verrast door een groep prachtige grote zwammen. Alleszins de moeite waard om er een poos voor te gaan zitten! 🙂
Wat wel spijtig is, is dat mijn favoriete macro-lens het nu echt heeft begeven en is het behelpen met ander materiaal wat naast de beperking ook z’n charme heeft…
… waarmee ik me voel als een spelend kind in de zandbak… 🙂
Blije smurf in het bos 🙂
Bladeren worden mooier en mooier ♥
‘Herfst’ zou geen herfst zijn zonder vliegenzwammen…
En af en toe piepen we er ’s avonds nog even tussenuit om naar een fraaie zonsondergang te kijken…