Om het vuurwerkgedoe te ontvluchten hebben we gister gewandeld bij de recreatieplas. Daar komen we niet vaak omdat het er meestal druk is en Boaz is niet zo van de mensen- en hondendrukte. Ik ook niet overigens. Op de parkeerplaats weinig auto’s dus rustig.
Lopend langs het water, frisse wind om mijn oren, zo fijn!
Ik kan soms zo verlangen naar zee… dan ben ik al blij met een hondenstrandje
Boaz in de race-modus *en ik geniet ervan om te spelen met mijn camera*
Op het pad een man met zijn zoontje in een rode bolderkar.
Beiden genoten zichtbaar, mooi om naar te kijken.
De kar werd in het zand geparkeerd.Mensen herkenbaar fotograferen en ook nog eens publiceren is niet mijn ding, daarom bewust met onscherpte gespeeld.
Woorden overbodig…
De magie van kleur en beweging… Terug door het bos langs de konijnenholen 🙂
De kleine man tevreden en moe, die kwam de rest van de dag bijna de bank niet meer af…