Tussen de krokussen

‘February makes a bridge and March breakes it. 

Eindelijk komen de kleuren buiten tevoorschijn, heerlijk na een lange grijze periode! Van fotograferen kwam bar weinig de laatste weken, grijs en donker. En af en toe kwam windkracht 7 voorbij…


Languit tussen de krokussen…





… die met een beetje zon onmiddellijk druk worden bezocht door de bijen

De maagdenpalm is laat dit jaar…

Het eerste speenkruid…

Reeën in de verte…

En ineens overal jong blad, vernieuwing…

Dus weer volop aan de struin met Boaz 🙂



Kieviten, scholeksters, wulpen: ze zijn weer volop te horen.
Voorjaar.
Ik heb er zin in…

Ritme

Alles wat ons ritme vertraagt en ons tot geduld dwingt, alles wat ons terugbrengt in de langzame cycli van de natuur, kan ons helpen.
May Sarton

Bijzondere dingen gebeuren mij.
Bijzondere mensen gebeuren mij.
Het is (bijna) teveel om te bevatten.
Het voelt als een soort van gewijde tijd, heilige tijd.
Ik kan slechts met verwonderde blik kijken en intens dankbaar zijn.
Kijken als een ontvankelijk kind met grote open ogen.
Het is te groot en te veel voor woorden.
Ik voel me zo rijk.
Als stille genieter voel ik, kijk ik en absorbeer ik.
Ik bewaar de kostbare schatten in mijn hart.
En volg ik en vertrouw ik op mijn eigen ritme en intuïtie.
‘Slow, quick quick slow’.
Ik krijg zoveel moois en dierbaars terug voor wat staat voor ‘Verlies’.
Dank…

Schoonheid is waar het oog rust

“Schoonheid bevrijdt”, zo zegt hij, “want schoonheid is veilig”. “Als het oog nergens schoonheid -bevrijding- vindt, geeft het aan het lichaam opdracht schoon te maken en lukt dat niet, dan past het zich aan en speurt naar het positieve in lelijkheid…”.
“Qua soevereiniteit heeft het zijn meerdere alleen in de traan”.
“….schoonheid is waar het oog rust”.
Joseph Brodsky – Kade der Ongeneeslijken
gelezen in “De dood legt Liefde bloot”, Marijtje van der Horst

Mooi weekend gewenst!

Gewoon mooi…

Bron: I can read

Mooie zinnen

Ik hou van mooie zinnen.
Ik onderstreep ze.
Ik overdenk ze.
Ik plak er een clearnote bij.
Ik noteer ze in een apart notitieboek.
Ik schrijf ze groot in mijn dagboek.
Ik laat ze door mijn gedachten rollen.
Ik proef, kauw en herkauw.
Mooie zinnen.
Ik hou ervan.

Momenteel lees ik ‘Een boek per dag’ van Nina Sankovitch.
De mooie zinnen buitelen over elkaar heen.
Regelmatig moet ik een pauze nemen om de woorden te laten bezinken en beklijven.

“Er is altijd een antwoord op wanhoop en dat is de belofte van schoonheid in de toekomst.”

Om mee te nemen voor onderweg in 2013.