Het blijft behelpen met de geopereerde knie die na een nacht rust op z’n best is en daarom lopen we meestal ’s ochtends onze lange wandeling. Vandaag echter gooi ik de planning om: het is nog redelijk grauw en grijs, terwijl het de rest van de dag goed weer belooft te worden. We doen een rondje in de buurt, en tegen een uur of half elf gaan we ‘echt op stap’. Eerst besluit ik even naar de begraafplaats te gaan: daar is het momenteel een walhalla wat zwammen betreft. En het is er beduidend minder druk dan in het bos.
Al gauw zie ik verscholen tussen het mos een piepkleine zwam…
… om vervolgens naar de plek te wandelen waar de amethystzwam groeit.
Het zijn er véél dit jaar, het blijkt een heel goed paddenstoelenjaar te zijn.
Sommigen nog zo klein als speldenknoppen…
… ik kijk naar een insect dat op en neer wandelt langs de stam van een volwassen exemplaar.
Ik sla een ander pad in en zie afgezaagde boomstronken liggen.
Met grote zwammen erop.
Mijn hart slaat even over, ik weet onmiddellijk: dit zijn porseleinzwammen!
Glanzend melkwit, ze staan te stralen lijkt het wel.
Ik heb ze nog nooit in het echt gezien, en ze zijn werkelijk adembenemend!
De grootste hoed is zo’n 12 centimeter, terwijl de stammen bedekt zijn met kleintjes. Mooi om de komende week vaker te gaan kijken!
De porseleinzwam:
Ik weet niet wat de mannen van de groenvoorziening met de boomstronken gaan doen; waarschijnlijk opruimen. Dus besluit ik om een boomstronk te verhuizen naar de rustplaats van manlief. Het past daar, zo helemaal. Het past bij hem en het past bij mij.
Het is heerlijk om buiten te zijn!
Ik zie verschillende mensen met de (winter)jas aan, terwijl ik lekker in mijn t-shirt wandel. Boaz verdient na zoveel geduld wel een fijne boswandeling…
Ook de vliegenzwammen doen het beter dan ooit…
Fijn weekend gewenst allemaal!
