Tags
“Within every heart’s Winter sleeps the promise of Spring.”
― John Mark Green
Het is perfect winterweer en natuurlijk hoop ik dan stiekem op de ijsvogel.
Hij is in de omgeving genoeg te zien: scherend als een blauwe flits over het water. Maar hier of daar even stil zitten om te poseren, ho maar. Ik gaf de moed een beetje op en flaneerde wat door het land met mijn kabouter. Die een uitstekende mollenvanger blijkt te zijn… Boaz ontdekt zijn talent 🙂
Blije man, blije baas 🙂
Ik speur de eikenbomen af naar de wintervlinder, niks helaas. Het blad kleurt wel erg mooi nu met dat laagje rijp…
Meestal neem ik mijn zware telelens mee als ik op stap ga met Boaz, onder het mom van ‘je weet maar nooit wat ik tegenkom’. Eergisteren was ik halverwege naar onze wandelstek. Zonder teletoeter. Ik had even geen zin om zwaar geschut mee te nemen.
En wat zit mij daar bij aankomst pontificaal op een paaltje aan te kijken?
Jawel, de ijsvogel.
Pfffff…. geen fraaie foto’s, maar een paar simpele kiekjes want het was behelpen met een kleine zoomlens… hij ging er helaas snel vandoor!
Het zachte zonnetje was heerlijk…
Het roodborstje te zien in zijn territorium spreekt natuurlijk altijd tot de verbeelding…
Een buizerd op de loer naar muizen…
In de tuin is het al geruime tijd erg stil voor wat betreft de vogels.
Af en toe een paar pimpel- en koolmezen, wat vinkjes en dat is het eigenlijk wel. Zelfs het winterkoninkje, de heggemus en ‘mijn’ roodborstje laten zich weinig zien. Jammer, want het is altijd zo’n leuk schouwspel om naar te kijken.
Nu is het wachten op sneeuwklokjes en krokussen die de belofte van een nieuwe lente in zich dragen…
altijdmooiweer 