Naar het bos

Juda weet precies de gang van zaken: ons kent ons 🙂 ’s Morgens eerst een kop koffie achter de pc, dan een boterham eten (of klaar maken om mee te nemen). En hij maar liggen wachten… en als het hem te lang duurt, laat ie z’n ongenoegen blijken door vooral veel zuchten te slaken… ‘schiet nou es op, mensch!’ Daar gaan we!Het gaat allemaal wat trager en moeizamer met mijn Beer: hij heeft meer last van z’n poten, de rondjes worden korter. We genieten er niet minder om en plukken zoveel mogelijk de dag… En pompidompidommen lukt ook nog wel 🙂 Een verstopte toeschouwer…Het lijken net kleine lichtstraaltjes, dit mosMoe, maar intens tevreden… ♥

Advertenties

Thursday Challenge – Creative Photographs

Tags

Thursday Challenge

Thursday Challenge: CREATIVE PHOTOGRAPHS (Motion Blur, Long Exposures, Unusual,…)

Explosie van kleuren

Tags

krokussen

Het is toch wel weer heel bijzonder om ineens zo’n kleurenexplosie van krokussen te zien! Elk jaar hetzelfde, elk jaar weer blij dat de lente in aantocht is, elk jaar me weer verheugen op zonder-jas-naar-buiten, elk jaar weer diezelfde kringloop te zien en toch weer met een soort van nieuwe ogen kijken.

Ze zijn er weer…

Tags

kievit

… de kieviten!

Snowdrops

Ik ben niet zo van de Engelse woorden, maar zeg nou zelf: ‘Snowdrops’…. dat klinkt toch zo veel lieverder dan ‘Sneeuwklokjes’…
Onze taal en ons licht: beide zijn vaak hard.
‘Snowdrops’ dus….

‘Vliegen de bijen al?’

Lig ik languit bij de krokussen, hoor ik ineens een stem achter me: ‘Vliegen de bijen al?’
Ik had de meneer niet horen aankomen en schrik me een hoedje.
‘Ja, ze vliegen al’, zeg ik, ‘ik lig er bijna met mijn neus bovenop.’
‘En hebben ze al stuifmeel?’ vraagt de man.
‘Ze zitten onder het stuifmeel’, zeg ik.
De man is helemaal blij.
Hij loopt naar een schuur, waarvan ik niet doorhad dat dat een bijenstal is.
Waar hij en andere eigenaren een aantal bijenkasten hebben staan.
Hij nodigt me uit om te komen kijken: véél bijenkasten!
Zolang ik achter de kasten blijf, hoef ik niet bang te zijn voor de bijen.
‘U bent ook niet blij als er mensen in uw deuropening staan terwijl u naar binnen wilt in uw woning’, legt hij uit. Hij laat me de geelbruine vlekken zien op zijn bijenkasten: een teken dat ze hun reinigingsvlucht al hebben gemaakt.
‘Zon en bijen mevrouw, zonder dat kunnen we niet leven.’
Een boeiende en verrassende ontmoeting!

Drie maanden verder

… zonder de Muizenjaagster… zonder haar stralende bek en lange tong die overduidelijk vertelden dat het Daar Ergens vooral Heel Erg Leuk was….… zonder mijn stoel in te pikken…… zonder letterlijk de kat uit de boom kijken (er zat een giga grote rode kat in de boom)… zonder eekhoorns speuren in het bos… zonder haar blik van ‘ik ga op stap hoor, tot zo!’… zonder altijd die blik in de verte… zonder haar zo typische Izzy-loopje… en nee, niet elke begroeting was even vriendelijk: de sokken erin om haar punt te maken… (waar het altijd bij bleef, ze was geen hond die een gevecht aanging) 😉 De overburen hadden konijnen, maar geen goede ondergrond in de ren. Geen wonder dat het hele konijnenspul aan de wandel ging… voor Izzy -en Juda- was het rondje in de buurt FEEST! Voor mij iets minder… … zonder twee zwarte snoeten ♥ … en vooral zonder haar allerliefste smoeltje… kwaad op haar worden had weinig effect: ze bleef vrolijk kwispelen en kon me aankijken van ‘ach mens, maak je niet zo druk!’Ze waakte over huis en haard en vooral over ons…Nog altijd is het oorverdovend stil zonder haar aanwezigheid, haar levendigheid, haar trouw, haar aanhankelijkheid, haar ‘overal-als-de-kippen-bijzijn’… Dag lief meisje… ik mis je ♥

De meeuwen

Het ziet er wat triest uit als ik naar buiten kijk: regen, grijze lucht. Juda steekt zijn neus buiten de deur om gauw weer naar binnen te gaan. Met een diepe zucht ploft hij naast me neer. Hij vindt het nog wel even goed…. en ik stiekem ook.
Gisteren was het redelijk weer, ook al betrok de lucht en verdween de zon. Maar het was wel heerlijk om eindelijk weer een rondje plas te kunnen maken.De meeuwen maken aardig wat herrie en vliegen elkaar regelmatig in de veren!
En altijd even checken of ik hem wel volg… Mijn o zo lieve en trouwe lobbes ♥

Thursday Challenge – Electricity

Tags

Thursday Challenge

Thursday Challenge: ELECTRICITY (Sparks, Wires, Lights, Transmission Towers,…)

Weer redelijk mobiel

Hehe, ik ben weer een beetje mens…!
Wat kun je je knap ellendig voelen wanneer het lijf het laat afweten en je over werkelijk elke beweging moet nadenken. Weg is dan het automatisme waarmee alles gebeurt.  En vreemd om ineens te moeten bedenken hoe je toch in hemelsnaam die drempel moet nemen, hoe je je kleren aan moet zien te krijgen zonder al te veel gekerm en over billen afvegen nog niet eens gesproken… 🙂
Bedankt voor jullie beterschapswensen, fijn was dat om te lezen!
En tja… ‘wie laat Juda uit?’, vroeg Vlasje.
Nou, ikzelf.
Ik moet toch in beweging blijven en Juda is geen ‘trekhond’ (mits er geen kat op de loer ligt…).
Schuifelend en stram gingen we samen de buurt door.
Gisteren de eerste scholekster gehoord en gezien!
Vandaag zijn we weer heerlijk naar het bos geweest, ik had de Blije Beer geen groter plezier kunnen doen…

Een per ongeluk foute fotoHet blijft me betoveren, dat beukenbladVandaag zag ik hoe groen het blad van de braamstruiken alweer wordt, ik heb maar bar weinig fraai verkleurd blad gezien. Deze deed nog een beetje zijn best…En Juda heeft gelijk: die kerstboom kan écht niet meer 🙂Het was heerlijk om ons zo vertrouwde rondje weer te kunnen lopen! Elke dag een stukje verder, elke dag gaat het beter. Wat ben ik daar blij mee!