Als er iets is waarmee ik me kostelijk kan vermaken, dan is dat wel paardenbloempluis! Ik kan uren kijken naar zo’n dansend pluisje-in-de-wind:
Alle kleuren van de regenboog lijkt de fazant te hebben, schitterend! Hij had het druk met het over de akkers paraderen:
Het was fascinerend om te zien hoe hij zijn best deed om zijn/een vrouwtje te roepen: voorover knikkend en zich breed makend met wijde vleugels. Jammer genoeg te ver uit beeld om vast te kunnen leggen, maar een mooi schouwspel was het zeker!
Ik was benieuwd of de zwanen weer aan het nestelen zouden zijn. De laatste jaren zitten ze steeds op dezelfde plek. Helaas, het nest ziet er nog steeds erg verlaten uit, maar het paar is dicht in de buurt. Misschien komt het er nog van? Wellicht hebben ze in elders in de sloot een nieuw nest gebouwd. Omdat ik al eens ruzie heb gehad met papa-zwaan kwam ik maar niet dichterbij…
Ik hoorde een hoop herrie en draaide me om: recht op me afgehold kwam een ree die op het laatste nippertje de akkers opging! Het dier kwam vanachter een boerderij, wat de erfhond hem niet in dank afnam:
De krentenbomen laten zich nu op hun mooist zien:
En jawel, gisteren (eindelijk!) de roep gehoord van de koekoek! Hopelijk gaat het nu echt lente worden, want mijn voeten snakken naar m’n sandalen die al een poos ongeduldig staan te wachten 🙂 De buienradar is ons vandaag redelijk goed gezind zie ik, de hoogste tijd om aan te kleden en kijken wat er vandaag te beleven valt!
Daar aan de bosrand ben ik een poos gaan zitten, in stilte, niets verstorend.
Net toen ik verder wilde, kwamen er nog meer:
Terwijl ik volschoot van zoveel schoonheid zong het roodborstje het hoogste lied…
altijdmooiweer 