Hoe leuk is dit…

… mijn online foto-expositie bij Photofilia.nl
En dat ik daar heel blij mee ben! 🙂

-20°

Zo ongeveer voelde het vandaag.
En nog een paar van deze dagen te gaan.
Redelijk aan de koele kant dus 🙂
Of misschien zijn we zo langzamerhand niks meer gewend?, denk ik bij mezelf. Hoe dan ook, het is even doorzetten om naar buiten te gaan met Boaz, maar dan heb je ook wat: tintelende rode wangen, knetterend statisch haar, loopneus, stijve knieën (ik in ieder geval wel) koude handen en voeten ondanks dik ingepakt zijn. In ieder geval halen we toch maar mooi dagelijks een frisse neus, de kleine man en ik. Wat bij thuiskomst best aangenaam voelt!
We maken onze rondjes wel wat korter…Gewoon stevig doorstappen en niet te lang stilstaan… 🙂
Een bibberende Robin op de tegels, je zou hem toch zo in een warm wollen hansopje willen hijsen…Voor de vogels strooi ik ’s ochtends een handvol vogelvoer, havermout, wat appelschillen en rozijnen. Eén van de roodborstjes -er zitten twee in de struiken achter mijn tuin, de één donkerder dan de ander, wellicht een paartje? -is steevast de eerste die zich komt melden voor zijn ontbijt… Er zijn meerdere paren merels, om blij van te worden!, zeker nadat vorig jaar veel merels zijn bezweken aan het usutuvirus. In prachtig winterkleed getooide spreeuw…Het blijft leuk, al die vogels in de tuin; ik kan uren naar ze kijken (en dat lukt best op deze dagen…. 🙂 )Het groen van de boshyacinten steekt al zo’n 15 cm. boven de aarde.
De kievit en de wulp laten zich al weer zien en horen.
Nog even geduld en wachten op de lente die heus wel komt.
Zodat ik weer in het gras kan liggen…

Bijna doorschijnend

Ze lijken wel van glas gemaakt…

Lenteboden

Wie weet wat we nog aan sneeuw en vorst krijgen…, maar toch hangt er al een vleugje lente in de lucht! Je ziet het, je ruikt het, je voelt het.
De sneeuwklokjes willen nog niet echt open. Ik heb een paar in een vaasje gezet. Ze zijn zo mooi, die fragiele bloemetjes die de belofte van een nieuw voorjaar inluiden…Al een poos wilde ik graag een voederplank voor de vogels in mijn tuin, het liefst wel iets uit de natuur in plaats van uit een tuincentrum. Een poos geleden werd ik op mijn wenken bediend toen er in de wijk volop bomen werden omgezaagd. Het was even sjouwen, maar het was precies de voederplank die ik in gedachten had! Blij mee 🙂
De tuingasten komen graag hun dagelijkse portie halen…
De krokussen houden nog even hun kopjes gesloten -evenals de sneeuwklokjes-, maar dat kan nooit lang meer duren…
En dan ineens verschijnt  overal jong groen…
Heerlijk in de vrieskou ’s ochtends op stap met Boaz, de zon komt tevoorschijn…
Bevroren mosjes…
Op het koude bankje met mijn toet in de zon in het zachte licht van de ochtend…
Boaz vermaakt zich meer dan goed, die heeft het maar druk met al die spannende geurtjes! 🙂
Het belooft weer een fraaie dag te worden.
We gaan er wederom van genieten! 🙂

 

 

 

In de kou

… en dus gingen we graag de paden op, de lanen in, naar de hei en naar het bos.
Wat hebben we genoten deze week!
Met vorige week zelfs een beetje sneeuw 🙂en vorst, heerlijk!
Met prachtige ijskristallen…
Een piepkleine veertje vastgeplakt aan het ijs…
Zo mooi, die kleuren van gagel in het zachte ochtendlicht… … en een hele blije smurf en hartveroverend manneke ♥
Een fijn weekend gewenst!