Soms mist ze…
31 woensdag okt 2012
Posted Fotografie, Mijn honden
in31 woensdag okt 2012
Posted Fotografie, Mijn honden
in30 dinsdag okt 2012
Posted Fotografie, Natuurdagboek
in30 dinsdag okt 2012
Posted Persoonlijk
in29 maandag okt 2012
Posted Persoonlijk
in28 zondag okt 2012
Posted Fotografie, Natuurdagboek
inDe bladeren waren onwaarschijnlijk prachtig vanmorgen zag ik tijdens het vroege ochtendrondje met Juda en Izzy. Al die kleuren: een lust voor het oog! Bij thuiskomst de camera gepakt en teruggegaan. Het ziet er o zo simpel uit en dat is het ook, maar wellicht juist daardoor zo mooi. IJsveren op een autoraam:Daarna vriendin I. met Teun opgehaald om een wandeling -met Juda en Izzy uiteraard- te maken door de Drentse velden. Het was zalig lopen in de zon, genietend tot in de tenen! De laatste veldbloemen hebben een flinke tik gehad van de vorst:
Verwennerij: dat stond vandaag op het programma. En of we dat hebben we gedaan… (foto’s van I.)
… daar waar ze de allerlekkerste uiensoep serveren die ik ooit geproefd heb…
Bovendien een bijzonder hondvriendelijk restaurant, want zeg nou es…. waar krijg je als hond naast water een hondenkoekje zo gepresenteerd…. geweldig! 🙂
27 zaterdag okt 2012
Posted Fotografie, Natuurdagboek
inIk was vroeg op en hoorde de buurman al flink de autoramen krabben! Eén blik naar buiten en ik kreeg de kriebels: het had gevroren! Ik hou van vorst, van lopen in de vroege vrieskou, van thuiskomen met gloeiende wangen en honden die heerlijk hebben gesjouwd.
De hemel was strakblauw, we hebben volop genoten van de zon
27 zaterdag okt 2012
Posted Fotografie, Natuurdagboek
inTags
26 vrijdag okt 2012
Posted Fotografie, Natuurdagboek
in25 donderdag okt 2012
Posted Fotografie, Natuurdagboek
inTags
Ik moet altijd wel een keer halverwege de wandeling plassen van de kantoorkoffie en -thee en water. Ik doe dus aan ‘wildplassen’. Want die keren dat ik denk ‘ik red het wel tot thuis’ betekent meestal dat ik het net niet red… Inmiddels heb ik zo mijn eigen plekjes 🙂 want ik doe het toch wel graag zo onopvallend mogelijk. Het leuke van laag-bij-de-grond zijn is dat je oog ineens heel andere dingen ziet. De zwammen vallen van 1.64 hoogte ook wel op, maar juist die hele kleintjes die nog groot moeten groeien worden vaak over het hoofd gezien. Ook omdat ze zo verscholen zitten onder gebladerte. Wat wildplassen al niet oplevert….:
25 donderdag okt 2012
Posted Fotografie, Thursday Challenge
inThursday Challenge: FALL/AUTUMN (Falling/Colorful Leaves, Warmer Clothing, Windy, Cloudy, Flying Kites,…)