Niets is zo leuk dan een kaartje in de brievenbus te vinden waar ik blij van word… Zeker wanneer het gaat om de trouw-aankondiging van onze dochter! Zo helemaal in hun stijl: simpel en om vrolijk van te worden!
Het wordt een kleinschalig en ongetwijfeld een heel gezellig en feestelijk gebeuren.
Echt een dag om naar uit te kijken!
Dat roept ook het aloude vrouwenprobleem op van ‘wat trek ik aan die dag’ 🙂
Ik hou niet van winkelen, maar nu ontkom ik er niet aan. Voor een paar t-shirts en een spijkerbroek kan ik prima terecht in tweedehands zaken, voor deze gelegenheid echter wil ik dat niet. Bovendien: de eindelijk begeerde -15 kilo op de weegschaal mag ook wel een beetje beloond worden.
Dus bracht ik Boaz bij zijn grote vriend zodat ik op mijn gemak kon rondkijken.
In de ene zaak willen ze me in een legging hijsen, met of zonder rok, of een tuniek. Nee, voor mij geen legging! In een andere zaak willen ze me ‘gepast-naar-mijn-leeftijd’ kleden. Ik kan me niet heugen dat ik ooit zo snel uit een winkel ben gevlucht…
Er staat nog één kleine winkel op mijn lijstje, daar kocht ik in eerdere jaren nog wel eens iets origineels. Ik hou van eenvoud en aardse tinten, en ja, het mag zeker ‘anders-dan-anders’ zijn. Scandinavisch design vind ik erg mooi en zeer smaakvol, maar daar hangt een te fors prijskaartje aan voor mij.
Aanvankelijk kan ik niet iets vinden in het winkeltje naar mijn gading en geef ik het bijna op. Totdat ik op een paspop ‘De Broek’ zie die ik zoek: zo’n heerlijke one-size katoenen wijde broek, zandkleurig.
Helemaal goed! Natuurlijk moet er ook nog ‘iets’ op en na enige aarzeling van mijn kant kom ik toch uit op een heerlijke lange tuniek.
‘Ik vind het flodderspul-maar-het-staat-je-wel’, zou manlief zeggen.
En eerlijk is eerlijk, ik voel me best onzeker om dit in mijn eentje te doen.
Vanuit mijn ooghoek zie ik een mede-klant kijken en ik kijk haar aan.
Ze zegt: ‘Nou, u maakt daarmee wel een statement! Dit getuigt van lef hebben, het staat echt hartstikke goed!’
Klaar ben ik! Ik weet dicht bij mezelf te blijven en weet dat dit bij me past.
Ik voel me een Big Spender, maar dat mag voor deze bijzondere dag!
En dan stromen plots de tranen over mijn wangen. Tegenhouden heeft geen zin, ik laat het maar gebeuren. De aangeboden koffie ging er met smaak in 🙂
In de spiegel kijkend zie ik mezelf ineens met andere ogen: jawel, dit ben ik.
Dit voelt prettig en helemaal goed, dit voelt als ‘ik’.
De outfit kost me de kop niet, wel het bijzondere halssieraad dat ik erbij kies.
(maar daarvoor is zegeltjes sparen altijd weer leuk 🙂 )
Gemaakt door een hele creatieve dame die van afval de meest prachtige creaties weet te maken. Het geeft net even dat-wat-nodig-is aan alles. 
Ik verheug me op deze dag en ik zie er tegelijkertijd ook wat tegenop.
Manlief was zeer verguld met het verliefde stel en oprecht blij met zijn schoonzoon. Ze konden het samen heel goed vinden, die momenten op mijn netvlies zijn me erg dierbaar.
Dochterlief en haar Spanjaard: ze zijn een goed koppel.
Ik ben blij en dankbaar voor deze twee mooie mensen en met hun geluk.
Ach… er komt op die dag vast wel een citroenvlinder voorbij, of een roodborstje…
