Tags
De dagen worden momenteel geleefd door ziekenbezoek met allerlei beslommeringen daaromheen: post halen, was doen, planten verzorgen etc. Tussendoor moeten de honden worden uitgelaten, er moet gewerkt worden en zo af en toe moet ik ook zelf even ‘luchten’.
Voor ik vertrok aarzelde ik: wel of geen camera mee.
Ach nee, doe maar niet, morgen is er weer een dag.
Inmiddels heb ik echter wel geleerd dat die dag van morgen er plotseling heel anders uit kan gaan zien. Dus toch maar snel het fotospul meegegrist.
Het was rond een uur of zes.
Prachtige wolken met regelmatig zo’n zilveren rand, een genoegen om naar te kijken.
Ik maakte een kort ommetje en reed tegen zoveel schoonheid aan dat het me bijna de adem benam.
Bloesem: zoveel zachtheid en fragiliteit.
Ik zou wel graag even in een warm bad van zoveel bloesem willen liggen om al die zachtheid te voelen.
Het gaf me precies wat ik nodig had:
