Zodra de herfst echt in de lucht zit krijg ik kook- en bakkriebels. Gewoon aangenaam huiselijk gekneuter in de keuken. Zoals heel zacht blubbend geurend draadjesvlees op het fornuis. En natuurlijk moet ik dan om de haverklap proeven 🙂 Op het aanrecht staat een pompoen te wachten. Vorig jaar heb ik voor het eerst pompoensoep gemaakt -*want gezond en kleurig*- het was even wennen aan de zoete smaak. Ik heb echter liever pittig dan zoet. Struinend op het net vond ik 
bij Ellen een overheerlijk recept voor pompoensoep. Voor mij is dit dé winner: heerlijk geurende komijn, een spaanse peper er door, en in de soepkom een kneep citroensap en een schep yoghurt. O ja, liever peterselie dan koriander. Er zijn zoveel mogelijkheden zoals geroosterde pompoen met rozemarijn en knoflook. Dat lijkt me wel iets voor komend weekend!
Eind oktober en wat is het nog opvallend groen. Maar toch: een aantal bomen doen hun best om hun meest fraaie kleuren tevoorschijn te toveren…
In het zachte zonlicht ontstaat iets van ‘vuur en vlam’
De kleine man ♥
En eindelijk komen ook de zwammen boven de grond…
In de berm een groepje inktzwammen…
Raar spul vind ik dat eigenlijk…
Zo langzamerhand valt er weer van alles te ontdekken in het bos!
Het lijkt net een lantaarntje, dit ienemienie-zwammetje
En ook de porseleinzwam laat zich weer zien!
Tot nu toe is het een rustige en kalme herfst en mijn innerlijke tempo is navenant. Ik vaar mee op de kalmte en rust, het doet me goed. Boaz heeft een scherpe neus voor egels die vooral ’s avonds onder de struiken scharrelen. Enig om ze te zien, maar ik moet dan wel de smurf goed in de gaten houden!
