En dan is er zo ineens weer een heel jaar voorbij.
Kerst was rustig: fijn thuis wat aanrommelen zonder veel gedoe of verplichtingen. Heerlijk op stap geweest met Boaz en Grote Vriend Olivier die hier een nachtje logeerde. Ik vind het altijd een genoegen en gezellig om die aandoenlijke zachtmoedige reus om me heen te hebben en voor Boaz hoort hij er inmiddels helemaal bij. Geen bezitterig gedoe van ‘Wegwezen, Mijn Vrouwtje’! Wat heeft hij een vooruitgang geboekt, de kleine man!
Ik geniet volop van hun spel en geravot…
Dit jaar geen last van eindejaarsblues en ook heb ik geen specifieke eindejaarsgedachten.
Saai blogje dus 🙂
Gisteren zijn we de harde knallen ontvlucht en zijn we de hei op gegaan.
Het had heerlijk gevroren!
Eén van de jonge zwanen heeft een gewonde/lamme vleugel en hij loopt ook niet goed. Wellicht een tik van een auto gehad? Ik heb melding gemaakt bij de dierenambulance die hun best doen om het dier te vangen, wat gisteren helaas niet is gelukt: hij zat niet meer op de plek waar ik hem had gezien. Hopelijk lukt het vandaag, want het gaat me aan mijn hart om het dier zo te zien…
Een mooi koppel nijlganzen was wel in de buurt…
Een gezellige jaarwisseling en een voorspoedig 2017 gewenst namens Boaz en mij!
Dág 2016
31 zaterdag dec 2016
Posted Fotografie, Mijn honden, Natuurdagboek
in