Het raakt steeds beter te overzien, deze decembermaand.
Natuurlijk mis ik onze altijd zo gezellige Sinterklaasavond.
De voorpret, de leuke en scherpzinnige gedichten.
De grote jutezak.
Het is zoals het is.
Ik merk dat ik mezelf zo langzamerhand weer genoeg kan zijn. De dingen voelen van binnen als zachte, kwetsbare aanraakbare stromen en tegelijkertijd ook krachtig. Ik kan er stil en ontroerd naar kijken.
Ik ga het mezelf niet moeilijk maken.
Stamppot boerenkool als kerstmenu voor mij en wat kluifjes-van-de-slager voor het manneke.
Aangenaam wandelweer is natuurlijk altijd fijn, en dan graag voor de wandel-files aan op stap met Boaz. En zo niet, dan duik ik fijn achter de geraniums op de bank met mooie muziek, pot thee en een goed boek. Of lekker kliederen met verf en kleurpotloden. En een sentimentele zwijmel-kerstfilm is ook okee!
Daarbij verlangend uitkijkend naar de eerste sneeuwklokjes.

Voor alles is een moment.

Ik sta stil bij mijn momenten.
Bij wat verloren is.
Maar vooral ook bij dat wat gewonnen en herwonnen is.

Laat dat mijn leidraad zijn voor 2015.

DSC01445DSC07621gratitude2-viDSC00828k